Kościół pw. Świętej Trójcy został zbudowany na miejscu dawnego drewnianego zboru kalwińskiego w 1614 r., z fundacji kasztelana radomskiego Mikołaja Oleśnickiego i Zofii z Lubomirskich, jego żony – po przejściu z kalwinizmu na katolicyzm. Świątynia została konsekrowana w 1686 r., a przebudowana w 1844 r. według projektu Henryka Marconiego. Podczas pożaru w 1857 r. został zniszczony. Wieża zwieńczona kopułą została zburzona w 1945 r., odbudowana w 1956 r. i przekształcona na dzwonnicę. W latach 1977–1979 świątynia była restaurowana staraniem ks. Stanisława Słyka. Obecnie proboszczem parafii jest ks. kan. Henryk Jagieło.